Hepatitis B

Wat is hepatitis B? 

Hepatitis B is een leverinfectie die wordt veroorzaakt door het hepatitis B-virus, dat zich verspreidt via contact met besmet lichaamsvocht.

De meeste infecties zijn het gevolg van contact met besmet bloed, maar sperma, speeksel en vaginaal vocht kunnen ook besmetting veroorzaken.

Na een acute – kortstondige – infectie met hepatitis B ontwikkelen sommige mensen een chronische – langdurige – infectie.

Nauseous man

Wat zijn de tekenen en symptomen van hepatitis B? 

Personen met een acute infectie hebben vaak geen tekenen of symptomen van de ziekte. Als dat wel het geval is, gaat het vaak om:

  • geelzucht (gele verkleuring van de huid of het oogwit),
  • donkere urine,
  • vermoeidheid,
  • gebrek aan eetlust,
  • pijn in de bovenbuik,
  • misselijkheid,
  • braken,
  • koorts.

Welke complicaties kunnen zich voordoen bij hepatitis B? 

Sommige mensen kunnen een chronische – langdurige – infectie ontwikkelen. Hoe jonger de besmette persoon, des te groter het risico op chronische hepatitis B. Zo ontwikkelen met het virus besmette zuigelingen in tot wel 90 % van de gevallen een chronische infectie, terwijl dat percentage bij volwassenen minder dan 5 % is.

Mensen met een chronische infectie lopen meer gevaar op complicaties, waaronder cirrose (littekenvorming in de lever) en leverkanker (hepatocellulair carcinoom).

couple illustration

Hoe verspreidt hepatitis B zich? 

Hepatitis B verspreidt zich via contact met besmet lichaamsvocht, zoals bloed, of tijdens onveilig seksueel contact. In de EU/EER is seksuele overdracht de meest voorkomende vorm van besmetting met het virus.

In zeldzamere gevallen komt verspreiding ook voor in zorginstellingen, wanneer medische apparatuur niet goed genoeg wordt gesteriliseerd of wanneer spuiten en naalden worden hergebruikt. Overdracht via bloedtransfusies of bloedproducten is nu zeldzaam in Europa, dankzij adequate programma’s voor bloedveiligheid.

Het virus kan daarnaast tijdens de bevalling worden overgedragen. Dat komt in Europa zelden voor, dankzij testprogramma’s tijdens de zwangerschap (prenatale screening) en vaccinatie bij de geboorte wanneer de moeder positief op het virus wordt getest. Wereldwijd blijft overdracht van een besmette moeder op haar kind tijdens de zwangerschap of de bevalling (“verticale overdracht”) echter een van de meest voorkomende verspreidingsmethoden.

Het virus kan soms ook worden overgedragen door het delen van objecten die zijn besmet met geïnfecteerd lichaamsvocht. Gebruikers van voorwerpen die de huid of de slijmvliezen kunnen beschadigen, zoals scheermesjes en tandenborstels, kunnen worden blootgesteld aan besmet bloed. 

Wie loopt risico op een hepatitis B-infectie?

Hoewel iedereen hepatitis B kan oplopen, bestaat er in de volgende groepen een groter risico op besmetting:

  • seksuele partners van personen met hepatitis B,
  • mensen die drugs injecteren of die naalden, spuiten en andere benodigdheden bij het gebruiken van drugs delen,
  • baby’s van een moeder met hepatitis B,
  • personen die samenwonen met iemand die hepatitis B heeft,
  • bepaalde groepen patiënten, zoals diabetici of personen die dialyse ondergaan, 
  • gezondheidswerkers die in aanraking komen met bloed.
process of vaccination illustration

Hoe kan hepatitis B worden voorkomen? 

Het meest doeltreffende middel ter preventie van hepatitis B-infecties is vaccinatie. Veilige en werkzame vaccins bieden een hoge mate van bescherming en de meeste Europese landen beschikken over universele vaccinatieprogramma’s tegen hepatitis B voor kinderen.

Besmetting kan ook worden voorkomen door:

  • veilige injectiepraktijken,
  • grotere zorg voor veilig seksueel contact,
  • uitgebreide strategieën voor bloedveiligheid,
  • strenge infectiebestrijding in zorginstellingen.

Hoe wordt hepatitis B behandeld? 

De meeste patiënten krijgen geen specifieke antivirale behandeling voor acute hepatitis B. Zij ontvangen ondersteunende zorg die gebaseerd is op hun symptomen.

Chronische hepatitis B-infecties kunnen worden behandeld met antivirale geneesmiddelen. De behandeling geneest de patiënt niet van de infectie, maar kan de progressie van cirrose vertragen of stoppen, de kans op leverkanker verminderen en de overlevingskansen op lange termijn verbeteren. 

NB: De inlichtingen in dit informatieblad zijn bedoeld als algemene informatie en mogen niet worden gebruikt ter vervanging van de individuele deskundigheid en het oordeel van een professionele zorgverlener.